fot: Maciej Szczęsny Regulamin Warszawskiego Wyścigu Ósemek Licealnych na Wiśle. Cele działań: Nauka młodzieży licealnej, niezrzeszonej w klubach sportowych, bezpiecznego wiosłowania. Stworzenie szerokiego zaplecza spośród zainteresowanej wiosłowaniem młodzieży dla dalszego rozwoju tej dyscypliny na wyższych uczelniach i klubach sportowych. Wzbogacenie wachlarza wiedzy młodych ludzi w zakresie możliwości zagospodarowania czasu wolnego Zaszczepienie i popularyzacja zdrowego stylu życia w wieku szkolnym aż do późnej starości. Rozdział 1. Organizacja regat Nadzór nad regatami i ich organizacja Opracowanie regulaminu, powołanie Komisji Sędziów, określenie zasad finansowych, przyjęcie zgłoszeń, losowanie i nadzór nad przebiegiem regat należy do: Dyrektorów zainteresowanych szkół licealnych: XIX LO Powstańców Warszawy, XIV LO im. Stanisława Staszica, VIII LO im. Króla Władysława IV, XXVII LO im. Tadeusza Czackiego, XXXIII LO Dwujęzyczne im. Mikołaja Kopernika, XVIII LO im. Jana Zamoyskiego, Dyrektora MOS Nr 2 Trenerów-opiekunów wszystkich startujących osad. Organizację bezpośrednią regat może zajmować się na zlecenie jednego z organów wymienionych w p. organizator zawodowy, komitet lub komisja organizacyjna. Regulamin regat Regulamin Warszawskiego Wyścigu Ósemek Licealnych na Wiśle opracowują odpowiednio wspólnie organizatorzy wymienieni w p. i ogłaszają we własnym zakresie. Miejsce regat: rzeka Wisła (od kolektora ścieków –najbliższego WTW do główki na prawym brzegu przy Międzyszkolnym Ośrodku Sportowym Nr 2). Uroczystości związane z oficjalnym rozpoczęciem i zakończeniem regat, prezentacja osad oraz dekoracja zawodników po wyścigu odbywa się w Międzyszkolnym Ośrodku Sportowym Nr 2 w Warszawie, ul. Wał Miedzeszyński 397. Termin regat: ustalany corocznie w nieprzekraczalnym terminie do 30 kwietnia każdego roku przez wszystkich dyrektorów startujących w regatach szkół. I podany do wiadomości wszystkim zainteresowanym. Losowanie torów: Losowanie torów odbywa się na 1 godzinę przed startem w obecności sędziego głównego oraz wszystkich trenerów/opiekunów osad startujących w wyścigu. Rozdział 2. Zawodnicy Prawo startu w regatach. W regatach mają prawo startu uczniowie legitymujący się ważną legitymacją szkolną. Osady mogą być koedukacyjne. W dalszej części regulaminu wioślarze i wioślarki są określani jako zawodnicy (lub ‘wioślarze’). Określenie ‘sternik’ stosuje się odpowiednio także do sterniczek. Organizator w danym roku może dopuścić do udziału w zawodach dwóch zawodników czynnie uprawiających wioślarstwo w każdej ze startujących osad. Za zawodnika uważany jest uczeń, który w poprzednim sezonie brał udział w Centralnych regatach wioślarskich. Na dołączenie do udziału w regatach nowej szkoły wyrazić muszą zgodę wszyscy dotychczasowi organizatorzy tych imprez z ostatnich trzech lat. Sternicy Sternik jest uważany za członka osady. Osada kobieca może być sterowana przez mężczyznę, a osada męska przez kobietę. Przy dogodnych warunkach atmosferycznych zaleca się aby sternikiem był uczeń danej szkoły legitymujący się ważną legitymacją szkolną. W wyjątkowo trudnych warunkach atmosferycznych (wiatr, duża fala) z przyczyn bezpieczeństwa dopuszcza się aby osadą sterował Trener / Opiekun. W takiej sytuacji wiek sternika nie podlega żadnym ograniczeniom. Ważenie sterników. Ważenie sterników odbywa się na jeden dzień przed planowanymi zawodami. Ważenia dokonuje się z dokładnością 1 kg. Dokumenty zawodników Trenerzy – opiekunowie osad biorących udział w wyścigu są zobowiązani do przedstawienia Komisji Sędziowskiej dokumentów zawodników najpóźniej na 1 dzień przed startem, w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się dostarczenie niezbędnych dokumentów nie później niż na godzinę przed ich startem w regatach. Zawodnik zgłoszony do startu w regatach musi posiadać następujące dokumenty: oświadczenie rodzica lub prawnego opiekuna o zgodzie na udział w regatach oraz o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wysiłku fizycznego i startu w zawodach (wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 1 do niniejszego protokołu), ważną legitymację szkolną. Zawodnik zgłoszony do regat zobowiązany jest posiadać aktualną legitymację szkolną i okazać ją na żądanie Komisji Sędziów. Zgłoszenie do regat Zawodnicy uczestniczący w regatach, którzy ukończyli 18 rok życia są odpowiedzialni za swój stan zdrowia i ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków. Za zawodników niepełnoletnich odpowiedzialni są rodzice, prawni opiekunowie, którzy muszą wyrazić zgodę na udział w zawodach oraz ubezpieczyć zawodnika we własnym zakresie i na własny koszt. Rodzice zostają zapoznani z postanowieniami niniejszego punktu regulaminu przez trenerów – opiekunów osad startujących w regatach. Rozdział 3. Łodzie i sprzęt wioślarski Wymagania dla łodzi uczestniczących w regatach W regatach wioślarskich stosuje się łodzie wyścigowe o konstrukcji dowolnej pod warunkiem spełnienia następujących wymagań: W łodzi wioślarskiej wszystkie części nośne, w tym również osie elementów ruchomych muszą być trwale przymocowane do łodzi, lecz siedzenie wioślarza (wózek) może się poruszać wzdłuż osi podłużnej łodzi. Łodzie te posiadają z reguły przednią i tylną komorę powietrzną oraz gładkie poszycie. Minimalna masa łodzi Łodzie, biorące udział w regatach, muszą posiadać minimalną masę dla 8+ 96 kg. Łodzie, których masa jest niższa od minimalnej, muszą mieć przymocowany w sposób trwały balast pozwalający spełnić powyższe wymagania. Ważenie łodzi dokonuje Komisja Kontroli w skład, której wchodzą trenerzy/opiekunowie wszystkich startujących na regatach osad. Ważenie powinno odbyć się na około 1 miesiąc przed planowanymi regatami. Można odstąpić od ważenia łodzi za zgodą wszystkich zainteresowanych. Ustala się że masy łodzi wraz ze sternikiem nie mogą się różnić między sobą więcej niż 10 kg. Ewentualne różnice będą wyrównywane za pomocą specjalnych woreczków wypełnionych piaskiem. Ważenie odbywa się z dokładnością do 1 kilograma. Wyposażenie łodzi Na dziobie łodzi musi być przymocowana biała kulka o średnicy 4 cm wykonana z miękkiej gumy, chyba, że konstrukcja dziobu zapewnia odpowiednie bezpieczeństwo i widoczność. Łódź może być wyposażona w wewnętrzną instalację nagłaśniającą. W czasie wyścigów nie wolno stosować żadnej aparatury radiowej: nadawczej lub odbiorczej. Niedozwolone jest stosowanie jakichkolwiek urządzeń lub systemów na kadłubie łodzi, mających wpływ na zmianę naturalnych właściwości wody i zwiększenie poślizgu. Dla uniknięcia nieszczęśliwych wypadków w razie wywrócenia łodzi, powinna być ona wyposażona w podnóżki lub obuwie umożliwiające wioślarzowi uwolnienie nóg natychmiast bez pomocy rąk. Otwarta część kadłuba, w której znajduje się siedzenie sternika, musi mieć co najmniej 70 cm długości i mieć szerokość łodzi na odcinku co najmniej 50 cm. Wewnętrzna powierzchnia siedzenia sternika musi być gładka i nie zawierać żadnych struktur lub ograniczeń. Łódź może być wyposażona w plakietkę producenta, mieć emblemat lub nazwę. Dziób łodzi musi być wyposażony w urządzenie do umocowania numeru startowego; jego montaż jest obowiązkiem użytkownika łodzi. Wiosła Krawędzie piór wioseł powinny mieć na całym obwodzie następujące grubości minimalne: – wiosła długie 5 mm Grubości te mierzy się w odległości 3 mm od krawędzi pióra wiosła długiego. Pióro wiosła powinno być obustronnie pomalowane w dowolne barwy wedle życzenia zainteresowanych szkół. Ubiory zawodników Osady startujące w regatach powinny być ubrane w jednolite stroje. Wymóg dotyczy koszulek oraz ewentualnych czapeczek. Rozdział 4. Tor regatowy Wymagania ogólne Wioślarski tor regatowy jest zlokalizowany na rzece Wiśle. Wyścig odbywa się pod prąd. Zapewnia współzawodnictwo osad na dystansie od startu na wysokości kolektora ścieków najbliższego WTW na Praskiej stronie do mety na linii równoległej do linii startu pomiędzy główką przy MOS Nr 2 a statkiem, określonym na równoległych pasmach wody, prostopadłych do linii startu i mety szerokości minimum 13,5 metra. Przed linią startu lub obok niej musi być wystarczająca ilość miejsca dla manewrowania i bezpiecznego przeprowadzenia rozgrzewki. Poza linią mety musi być odpowiednia ilość miejsca, pozwalająca na bezpieczne i bezkolizyjne zatrzymanie się oraz bezkolizyjne opuszczenie obszaru mety. Tor regatowy winien zapewniać sprawiedliwe i jednakowe warunki dla współzawodnictwa czterech osad poruszających się na czterech oddzielnych, równoległych pasmach wody na dystansie wymienionym w pkt niniejszego regulaminu. Długość i szerokość toru regatowego Tor dla regat ósemek licealnych powinien przebiegać w linii prostej nurtu rzeki i w miarę możliwości technicznych zaleca się wyznaczenie torów na pierwszych 200 metrach bojkami, tykami lub piłeczkami na pół godziny przed regatami. Wymagana jest zgoda Zarządu Dróg Wodnych. Organizator dopuszcza do biegu jednocześnie tyle osad aby możliwe było bezpieczne przeprowadzenie wyścigu. Szerokość toru regatowego musi mieć min. 13,5 metra, w związku z powyższym minimalna szerokość rzeki Wisły na odcinku od startu do mety (n+1) x 13,5m (n to liczba torów dla startujących osad + jeden tor do spłynięcia od strony Warszawy). Przy 4 startujących osadach 67,5 m. Rozdział 5. Przebieg regat Prawa i obowiązki osad uczestniczących w regatach Zasady ruchu w czasie treningu i w czasie regat Osady mają obowiązek przestrzegania Regulaminu Bezpieczeństwa oraz zasad ruchu właściwych dla danego toru regatowego. Zasady te powinny być podane do wiadomości wraz z regulaminem regat. Na ogół na 30 minut przed rozpoczęciem wyścigów i 15 minut po ich zakończeniu zabronione są treningi i obowiązują zasady ruchu właściwe dla regat, chyba, że regulamin regat lub komunikat Sędziego Głównego podają inny okres. Osada, która nie przestrzega zasad ruchu lub okresów ich obowiązywania otrzymuje ostrzeżenie jak za falstart. Ostrzeżenie to obowiązuje w najbliższym wyścigu, w którym bierze udział osada. Zachowanie się w czasie startu i w strefie startowej Osady znajdujące się na starcie są formalnie podporządkowane starterowi. Starter podaje komendę startu. Obowiązuje skrócona procedura startowa bez odczytywania listy startowej. Osada odpowiada za stan techniczny sprzętu, na którym startuje. Jeżeli jednak w okresie bezpośrednio poprzedzającym start wystąpi nieprzewidziana awaria sprzętu, osada ma prawo prosić o przesunięcie startu. Decyzję o opóźnieniu startu lub przesunięciu wyścigu podejmuje sędzia główny w zależności od czasu, przewidzianego na usunięcie uszkodzenia. Jeżeli uszkodzenie jest bardzo poważne, lub jeśli nie powstało w okresie bezpośrednio przed startem, sędzia główny może podjąć decyzję o niedopuszczeniu osady do startu. Osada nie może wystartować przed wydaniem komendy startowej przez startera. Przedwczesne wystartowanie zostanie uznane za falstart, powodując udzielenie ostrzeżenia w postaci żółtej kartki, osadzie, która go spowodowała. Drugi falstart, lub otrzymanie powtórnego ostrzeżenia przez osadę powoduje otrzymanie przez osadę czerwonej kartki i tym samym wykluczenie osady z wyścigu. W przypadku zgłoszenia przez osadę uszkodzenia sprzętu w strefie startowej (rufa łodzi nie przekroczy odległości około 100 m od startu – drugi kolektor ścieków od WTW na lewym brzegu Wisły) osada zatrzymuje się, a jeden z jej członków podnosi rękę do góry i trzyma ją w górze, aż do uzyskania reakcji startera lub arbitra. Starter lub arbiter jest zobowiązany do zatrzymania wyścigu. Arbiter ocenia zasadność zatrzymania wyścigu, czyli sprawdza, jaka jest rzeczywista jego przyczyna. Jeżeli nie było to uszkodzenie sprzętu, lecz zaniedbanie osady (spadnięcie z wózka, odkręcenie kabłąka dulki itp.), arbiter udziela osadzie ostrzeżenia w postaci żółtej kartki, które ma taki sam skutek jak ostrzeżenie za falstart. Jeżeli osada otrzymała drugie ostrzeżenie w strefie startowej w tym np. falstart, powoduje to otrzymanie czerwonej kartki i tym samym wykluczenie z biegu. Zachowanie się osad w czasie regat Zachowanie się osad nie biorących udziału w wyścigu Osady znajdujące się na wodzie w czasie wyścigów, w których nie biorą udziału, nie mogą ich w żaden sposób utrudniać. W momencie zbliżania się rozgrywanego wyścigu osada jest zobowiązana do zatrzymania się, niezależnie od tego, czy porusza się w kierunku mety, czy udaje się na start. Towarzyszenie wyścigowi przez osady nie startujące w nim na torze lub poza nim na całym dystansie lub jego części jest zabronione pod rygorem dyskwalifikacji osady, której dotyczył doping. Żadna osada nie biorąca udziału w wyścigu nie może znajdować się w linii mety, zarówno w kierunku zgodnym, jak i przeciwnym do ruchu osad startujących w wyścigu, gdy osady zbliżają się do celownika. Zachowanie się osad na starcie Osady znajdujące się w strefie rozgrzewki mają obowiązek przestrzegania obowiązujących zasad ruchu z zachowaniem szczególnej ostrożności. Pierwsze około 100 m toru regatowego stanowi strefę startową. Osada nie powinna wpłynąć do strefy startowej, zanim nie opuściły jej wszystkie przypadkowe jednostki pływające oraz dopóki starter nie przydzielił jej pasma wody. Starter może udzielić ostrzeżenia osadzie, która przybędzie z opóźnieniem na swoją pozycję startową. Ostrzeżenie to ma taki sam skutek, jak ostrzeżenie udzielone za falstart. Wpłynięcie osady na tor następuje na wezwanie startera. Osada ma wówczas prawo poruszania się w obu kierunkach na paśmie wody, które zostanie jej przydzielone przez startera. Osada musi wykonywać wszystkie polecenia sędziego zmierzające do usprawnienia startu i zachowania porządku i spokoju w rejonie startu. Osady nieposiadające na dziobie łodzi kulki ochronnej nie zostaną dopuszczone do startu i nie mają prawa poruszania się po akwenie. Zachowanie się osad w czasie wyścigu Osada powinna płynąć po przydzielonym jej paśmie wody w taki sposób, aby nie przeszkadzać osadom płynącym na sąsiednich pasmach. Osada odpowiada za utrzymanie właściwego kierunku. Jeżeli osada opuszcza swoje pasmo wody, czyni to wyłącznie na własną odpowiedzialność i ryzyko. Może to uczynić jedynie wtedy, gdy nie uzyskuje z tego tytułu żadnych korzyści i nie przeszkadza innym osadom. Arbiter powinien ostrzec osadę, która kieruje się w stronę przeszkody grożącej niebezpieczeństwem tak, aby mogła ona uniknąć zderzenia z przeszkodą. W czasie wyścigu osady muszą wykonywać polecenia arbitra. Niestosowanie się do poleceń arbitra skutkuje otrzymaniem ostrzeżenia. Po dwukrotnym ostrzeżeniu arbiter wyklucza lub dyskwalifikuje osadę. Ostrzeżenia udzielone przez startera lub arbitra przed wyścigiem i/lub w strefie startowej nie sumują się z ostrzeżeniami otrzymanymi w czasie wyścigu. Za przeszkadzanie innej osadzie uznane może być płynięcie przed inną osadą w taki sposób, że wiosła lub kadłub łodzi powodują wzburzenie wody utrudniające prawidłowe wiosłowanie lub utrzymanie kierunku łodzi. Przeszkadzaniem jest również zbliżenie z boku do łodzi konkurującej w taki sposób, że zagraża to zetknięciem piórami wioseł lub kadłubem łodzi. Zderzeniem jest zetknięcie się wioseł lub kadłubów łodzi w taki sposób, że osada poszkodowana nie może kontynuować wyścigu. Niesportowe zachowanie się w stosunku do przeciwników, sędziów lub publiczności spowoduje wykluczenie osady z wyścigu. W przypadkach szczególnie złośliwego postępowania grozi dyskwalifikacja osady, a sędzia główny może skierować do organizatora imprezy wniosek o ukaranie osady roczną dyskwalifikacją. Przekazywanie osadzie informacji w czasie wyścigu przy użyciu urządzeń elektrycznych lub elektronicznych jest zabronione pod rygorem dyskwalifikacji osady. Zachowanie osad na mecie Osada osiąga linię mety dziobem łodzi. Osada, która ukończy wyścig w pomniejszonym składzie wioślarzy zostanie sklasyfikowana, natomiast brak sternika w łodzi na linii mety powoduje niesklasyfikowanie osady (tak, jakby nie ukończyła wyścigu). Nieokazanie dociążenia przez sternika na wezwanie Komisji Sędziów powoduje dyskwalifikację osady. Sprzeciw, protest i odwołanie Sprzeciw Osada, która uważa, że jej wyścig odbył się nieprawidłowo lub decyzje sędziów były nieprawidłowe może wnieść sprzeciw do arbitra natychmiast po zakończeniu wyścigu i przed opuszczeniem łodzi, chyba, że przeszkodzą jej w tym okoliczności, których nie da się uniknąć (np. warunki atmosferyczne). Osada wykluczona na starcie może wnieść sprzeciw do arbitra w tym czasie. Arbiter wyścigu podejmuje decyzję w sprawie sprzeciwu natychmiast i komunikuje ustnie swoją decyzję osadom biorącym udział w wyścigu i przekazuje informację do sędziego głównego. Protest Delegat osady, która wniosła sprzeciw, który został odrzucony przez arbitra lub delegat osady, której dotyczy przyjęty sprzeciw może wnieść protest na piśmie do Sędziego Głównego nie później niż w ciągu 20 min po tym, jak arbiter ogłosił decyzję w sprawie sprzeciwu. Decyzja powinna zostać podjęta nie później niż w ciągu 30 min godziny po wyścigu. Jako zasadę przyjmuje się, że w przypadku protestu ceremonia dekoracji w tej konkurencji zostanie przesunięta aż do podjęcia decyzji przez Komisję Odwoławczą. Rozstrzygnięcie protestu Komisja Odwoławcza w skład, której wchodzą wszyscy sędziowie uczestniczący w wyścigu oraz trener obserwator tzn. trener który prowadzi motorówkę z arbitrem, podejmuje decyzję w sprawie protestu, a także o konsekwencjach dla osad wynikających z podjętej decyzji. Podjęte mogą być następujące decyzje: a) upomnienie dla osady uznanej za winną wykroczenia b) ostrzeżenie (odnoszące się do następnego wyścigu, w którym będzie startować osada) d) dyskwalifikacja e) powtórne rozegranie wyścigu (dla wszystkich lub dla pewnej liczby osad) f) każda inna decyzja mająca na celu zapewnienia sprawiedliwego współzawodnictwa. Rozdział 6. Sędziowie i sędziowanie Sędziowie Obowiązki sędziego na regatach wioślarskich może pełnić osoba, która posiada ważną licencję sędziego lub jest licencjonowanym trenerem wioślarstwa. Komisja sędziów, rola i skład Sędziowie, powołani do udziału w regatach, stanowią Komisję Sędziów tych regat. Komisję Sędziów powołuje wspólną decyzją wszystkich zainteresowanych stron organizator regat przy zasięgnięciu opinii wszystkich trenerów biorących udział w wyścigu. Imienny skład podany jest do wiadomości zainteresowanych szkół i trenerów/opiekunów, na tydzień przed przewidzianymi zawodami. Zadaniem Komisji Sędziów jest takie przeprowadzenie imprezy, aby wszystkie osady miały zapewnione bezpieczeństwo i każda ze startujących osad miała równe szanse odniesienia zwycięstwa. Sędziowie wypełniając swoje obowiązki zgodnie z niniejszym regulaminem poprzez sprawiedliwe decyzje i właściwą postawę osobistą reprezentują Związek wobec uczestników regat. W Komisji Sędziów regat występują następujące funkcje: – sędzia główny, – zastępca sędziego głównego – starszy sędzia na mecie, – arbiter, – starter Sędzia główny Sędzia główny kieruje całością imprezy. W związku z tym ma prawo i obowiązek czuwać nad przebiegiem prac przygotowawczych do regat. Może również wysuwać w stosunku do organizatora regat żądania wynikające z niniejszego Regulaminu. Sędzia główny zobowiązany jest do: a) szczegółowego rozeznania warunków technicznych toru i jego obsługi, stanu bezpieczeństwa i ewentualnych zagrożeń oraz opieki lekarskiej, b) znajomości regulaminu imprezy, c) przeprowadzenia odpraw z delegatami klubów i sędziami dla omówienia zasadniczych spraw związanych z regatami, d) nakładania kar wynikających z niniejszego regulaminu. Sędzia główny czuwa nad przebiegiem imprezy. Sędzia główny ma prawo do okresowego odroczenia lub przerwania regat w przypadku szczególnie niekorzystnych warunków atmosferycznych lub poważnych zaniedbań organizacyjnych, uniemożliwiających bezpieczne i sprawiedliwe rozegranie wyścigu. Nadzoruje pracę innych sędziów i podejmuje decyzje w sprawach pilnych spornych, z pełnym poszanowaniem decyzji podjętych zgodnie z regulaminem przez arbitra w wyścigu. Ma prawo do konsultacji swoich decyzji z komisją sędziów lub członkami Komisji Odwoławczej. Dopilnowuje wraz z zastępcą sędziego głównego –starszy sędzia na mecie, złożenia obowiązującego skróconego protokołu wyścigu (załącznik nr 2 niniejszego regulaminu) Skrócony protokół sędziego głównego powinien zawierać informacje: – informacje o realizacji programu regat, – kolejność osad wraz ze zmierzonym czasem na mecie, potwierdzona własnoręcznym podpisem, którą ma sporządzić w dwóch egzemplarzach (jeden zachowuje dla siebie do momentu zakończenia imprezy drugi przekazuje sekretarzowi zawodów). Sekretarz zawodów podaje wyniki regat do publicznej wiadomości z wyjątkiem sytuacji patrz punkt podpunkt e. Ma prawo skierować do organizatora regat zażalenie na szkoły, które bezpośrednio lub za pośrednictwem swoich członków podnoszą protesty lub nie stosują się do poleceń sędziów. Zastępca sędziego głównego – Starszy sędzia na mecie Pełni rolę celowniczego i jednocześnie ustalającego kolejność. Sprawuje nadzór nad aparaturą techniczną na mecie. Wspólnie z sędzią głównym sporządza w dwóch egzemplarzach protokół skrócony wyścigu i zatwierdza własnoręcznym podpisem. Następnie przekazuje jeden egzemplarz protokółu do sekretarza zawodów a drugi do sędziego głównego za wyjątkiem patrz punkt podpunkt e. Potwierdza odbiór informacji arbitra po zakończeniu wyścigu przez podniesienie białej flagi. Jeżeli arbiter pokaże czerwoną flagę, starszy sędzia na mecie ustala przyczynę postępowania arbitra. Utrzymuje łączność z sędzią głównym i starterem. Starter i jego działania Wyposażenie startera stanowią: czerwona flaga, tuba – urządzenia nagłaśniające, urządzenia łączności – komórka. Do zadań startera należą: a) utrzymywanie łączności z sędzią głównym, z arbitrem i starszym sędzią na mecie. b) obserwacja zachowania osad i przestrzegania zasad ruchu na torze w pobliżu startu, c) sprawdzanie punktualności osad przypływających na start, d) sprawdzenie prawidłowego wyposażenia łodzi, strojów zawodników i wioseł, e) wzywanie osad na stanowiska startowe, f) ogłaszanie co 1 minutę (począwszy od 5 minut) czasu pozostałego do startu, g) wydanie komendy startowej i sprawdzenie prawidłowości startu, h) zatrzymanie wyścigu w przypadku falstartu lub zatrzymania osady w strefie startowej, i) udzielanie ostrzeżeń osadom w ramach swoich kompetencji, j) wykluczanie lub dyskwalifikacja osad w przypadku powtórnego ostrzeżenia, oraz nakładanie innych sankcji przewidzianych regulaminem, Procedura startowa (z flagami): Osady podpływające do linii startu powinny być przygotowane do rozpoczęcia wyścigu (zdjęcie dodatkowych ubiorów, sprawdzenie wyposażenia itp.). Przed wydaniem komendy startowej starter powinien upewnić się czy arbiter jest gotowy. Gdy łodzie są wyrównane a osady gotowe do wyścigu starter wywołuje osady (roll-call) podając – w kolejności pasm – nazwę każdej z osad w wyścigu. Kolejność torów liczy się od Praskiego brzegu (tzn. tor 1 najbliższy brzegowi praskiemu a np. tor 4 warszawskiemu). Po rozpoczęciu wywoływania osady muszą być pewne, że dzioby ich łodzi są skierowane prosto. Każda osada jest odpowiedzialna za proste ustawienie swojej łodzi i gotowość do startu po zakończeniu wywoływania. Po rozpoczęciu wywoływania starter nie zwraca uwagi na sygnalizację osad, które nie są gotowe lub nie są ustawione prosto. Po wywołaniu ostatniej z osad starter upewnia się, że sędzia na starcie wciąż trzyma w górze białą flagę, a potem mówi: „UWAGA” Następnie starter podnosi czerwoną flagę. Po wyraźnej przerwie starter daje sygnał do startu opuszczając szybko czerwoną flagę w bok i mówiąc równocześnie: „START” Przerwa pomiędzy podniesieniem flagi a komendą startową (opuszczeniem czerwonej flagi i powiedzeniem „START”) winna być zmienna. Jeśli procedura została przerwana z przyczyn niezależnych od osad lub z powodu falstartu, wówczas starter musi rozpocząć procedurę od nowa, począwszy od wywoływania osad. Szybki start W wyjątkowych okolicznościach starter może podjąć decyzję o rezygnacji z normalnej procedury startowej z wywołaniem osad. Jeśli taka jest jego decyzja, winien poinformować osady, że zostanie zastosowany szybki start. Jeśli poprzednio zastosowano zwykłą procedurę startową (powtórny start), starter nie powinien w tym samym wyścigu zmieniać jej na szybki start. Zamiast wywoływania osad, starter zapowiada: „SZYBKI START – UWAGA” Następnie starter podnosi czerwoną flagę. Po wyraźnej przerwie starter daje sygnał do startu opuszczając szybko czerwoną flagę w bok i mówiąc równocześnie: „START” Falstart Po rozpoczęciu wyścigu starter spogląda w stronę arbitra na starcie, aby upewnić się, że start odbył się prawidłowo. Jeśli zdarzy się inaczej wymachuje czerwoną flagą, dając sygnał zatrzymania osad. Sygnałem falstartu może być również sygnał dźwiękowy syrena w tubie nagłaśniającej. W przypadku falstartu, starter pyta arbitra, która z osad popełniła wykroczenie i ostrzega osadę, gdy ta wróci na pozycję startową. Ostrzeżenie to jest ważne aż do końca wyścigu i pozostaje także w mocy w przypadku opóźnienia lub konieczności ponownego rozegrania wyścigu. Wszystkie ostrzeżenia udzielone osadzie do chwili startu mają taki sam skutek, jak ostrzeżenie za spowodowanie falstartu. Łódź, która przekroczyła linię startu po podniesieniu przez startera czerwonej flagi, lecz przed podaniem sygnału do startu, spowodowała falstart. Jeśli więcej niż jedna z łodzi przekroczyła linię startu przed sygnałem startu, ostrzeżenie otrzymuje tylko ta osada lub te osady, która (które) wedle decyzji sędziego na starcie spowodowała(y) falstart. Przed wydaniem komendy startowej starter powinien upewnić się czy arbiter jest gotowy. Przesunięcie wyścigów Jeśli konieczne jest opóźnienie startu, lub zdarzy się inna nieprzewidziana sytuacja, starter powinien porozumieć się z arbitrem i sędzią głównym; następnie informuje osady o nowej godzinie startu słownie. Starter powinien poinformować o nowej godzinie startu i o wszystkim, co odbiega od normy sędziego głównego. W każdym przypadku osady powinny upewnić się u arbitra co do wszystkich zmian w programie przed opuszczeniem łodzi. W zasadzie starter powinien zdecydować po konsultacji z sędzią głównym, czy nierówne warunki na różnych torach usprawiedliwiają opóźnienie wyścigu. Jeśli konsultacja nie jest możliwa, podejmuje decyzję samodzielnie. Arbiter Obowiązki arbitra Arbiter zapewnia właściwy przebieg wyścigu i bezpieczeństwo wioślarzy. W szczególności musi zapewnić by żadna z osad nie zyskała korzyści lub nie znalazła się w sytuacji niekorzystnej wskutek działań przeciwników lub warunków zewnętrznych. Jeśli osada jest poszkodowana, arbiter winien podjąć wysiłki w celu zapewnienia jej pełnych szans zwycięstwa. Może w odpowiedni sposób ukarać winne osady, ale w zasadzie jedynie po wcześniejszym ostrzeżeniu. Arbiter nie może dawać osadom żadnych wskazówek co do sterowania. Jednakże powinien zapobiegać wypadkom i uchronić osady przed przeszkadzaniem przez przeciwników. Arbiter może zatrzymać wyścig, jeśli będzie to niezbędne, nakłada odpowiednie kary i nakazuje powtórzenie wyścigu od startu, natychmiast lub później. W tym ostatnim przypadku decyduje o nowej godzinie startu w porozumieniu z sędzią głównym i informuje o tym zainteresowane osady. Arbiter może również wykluczyć osady po ukończeniu wyścigu lub może ograniczyć powtórzenie wyścigu tylko do wskazanych przez siebie osad. Jednakże jeśli arbiter ma poważne wątpliwości, czy przeszkadzanie wpłynęło na wynik wyścigu, lub uważa, że efekt przeszkadzania był mało znaczący, może zaniechać nakazania powtórzenia wyścigu osadom, zaangażowanym w incydent. Obowiązki arbitra w drodze na start W drodze na start arbiter dokonuje inspekcji urządzeń toru aby upewnić się, że działają poprawnie i powinien także sprawdzić, czy na torze nie ma przeszkód. Sprawdza również, czy znajdujące się na wodzie osady przestrzegają ustalonych zasad ruchu. Jeśli wykryje jakieś usterki w instalacjach, powinien zawiadomić (na przykład przez radio ze startu, jeśli to niezbędne) sędziego głównego, a także powinien poinformować o tym zainteresowane osady. Obowiązki arbitra w czasie startu W czasie procedury startowej motorówka arbitra powinna stać za osadami, w centrum toru. Jeśli start jest z jakiegoś powodu nieprawidłowy, arbiter może nakazać starterowi zatrzymanie wyścigu lub może go zatrzymać sam przez podniesienie czerwonej flagi. Obowiązki arbitra w strefie startowej Natychmiast po starcie motorówka arbitra podąża za wyścigiem w pobliżu zawodników w środku toru. Jeśli osada, która wciąż znajduje się w strefie startowej sygnalizuje uszkodzenie łodzi lub sprzętu oraz jeśli starter zatrzymał wyścig, arbiter powinien zdecydować, po sprawdzeniu uszkodzenia, czy zatrzymanie było uzasadnione oraz czy należy nałożyć kary (zazwyczaj po ostrzeżeniu). Może sam zatrzymać wyścig, jeśli starter opóźnia decyzję. Pozycja motorówki arbitra W czasie wyścigu motorówka arbitra musi być usytuowana w taki sposób, aby był gotowy do podjęcia ewentualnych działań w sposób najbardziej efektywny. Arbiter musi również być pewny, że osada, do której pragnie się zwrócić, może go usłyszeć. Jeśli zajdzie konieczność wyprzedzenia jednej lub kilku osad, powinien zwrócić uwagę na to, by możliwie najmniej utrudnić im wiosłowanie falą od motorówki. Obowiązki arbitra w czasie wyścigu Jeśli osada może przeszkodzić innej opuszczając swój tor, arbiter powinien podnieść białą flagę, wywołać nazwę przeszkadzającej osady wskazując właściwą zmianę kierunku przez opuszczenie flagi w bok. Jeżeli osada wypełnia polecenie arbitra, chowa on białą flagę. Przy powtórnym przeszkadzaniu arbiter przekazuje sygnały jak wyżej, a wywołując nazwę osady mówi: „OSTRZEŻENIE” Jeśli ta sama osada popełni następne takie samo wykroczenie, arbiter unosi białą flagę, wywołuje nazwę osady i wydaje decyzję „STOP – WYKLUCZENIE” lub „STOP – DYSKWALIFIKACJA”. Jeśli jakaś osada jest pokrzywdzona, należy przede wszystkim przywrócić jej szanse zwycięstwa. Nałożenie odpowiednich sankcji jest sprawą drugorzędną. Jeśli osada traci szansę zwycięstwa, arbiter winien wybrać najwłaściwsze z działań przewidzianych przez regulamin. Może na przykład zatrzymać wyścig, nałożyć odpowiednie sankcje i nakazać powtórzenie wyścigu. W zależności od okoliczności może zezwolić na kontynuowanie wyścigu i oznajmić swoją decyzję po jego zakończeniu. Nie może jedynie ukarać winnej osady, podczas gdy osada pokrzywdzona nie odzyskała swoich szans. Zasadniczo arbiter nie może kierować osadą, chyba, że na jej paśmie znajduje się przeszkoda. Jeśli na paśmie wody, na którym płynie osada znajduje się przeszkoda, arbiter podnosi białą flagę wywołuje nazwę osady i po słowach „UWAGA – PRZESZKODA” wskazuje kierunek, w którym powinna skręcić osada, aby ominąć przeszkodę. Jeżeli przeszkoda zagraża kilku osadom a jej ominięcie spowoduje utratę szans przez osady, wówczas arbiter zobowiązany jest do zatrzymania wyścigu. Jeżeli osada opuści swoje pasmo wody, arbiter nie powinien jej sygnalizować istnienia przeszkody, chyba, że zetknięcie z nią grozi bezpieczeństwu osady. Wówczas arbiter podnosi białą flagę, wywołuje nazwę osady i wydaje komendę „STOP – PRZESZKODA”. Bezpieczeństwo Arbiter winien czuwać nad bezpieczeństwem osad i dołożyć wszelkich starań, by sprzęt i łodzie nie uległy uszkodzeniu. W razie konieczności powinien zwrócić uwagę osady podnosząc białą flagę i wydając komendę „Stop”. Jeśli jeden lub kilku zawodników wpadnie do wody, łódź przewróci się lub zatonie, arbiter winien upewnić się, czy służby ratownicze wkroczyły do akcji, jeśli nie, podjąć konieczne działania. W czasie trwania wyścigu, a także po jego zakończeniu arbiter musi być w każdej chwili gotowy do udzielenia pomocy osadzie, która jej potrzebuje. W przypadku gdy występują szkwały lub nastąpi gwałtowne pogorszenie pogody, start do wyścigu, jego kontynuowanie lub przerwanie zależy od decyzji arbitra. Obowiązki arbitra na mecie Wyścig kończy się w chwili, gdy ostatnia z osad minie linię mety. Nawet, jeśli arbiter uważa, że wyścig odbył się w sposób należyty, musi upewnić się, że żadna z osad nie zgłasza sprzeciwu zanim pokaże sędziom na mecie, przez podniesienie białej flagi, że wyścig odbył się prawidłowo. Jeżeli arbiter uważa sprzeciw osady za uzasadniony, lub jeśli podjął w torze decyzję o wykluczeniu lub dyskwalifikacji, podnosi czerwoną flagę i porozumiewa się z sędzią głównym lub starszym sędzią na mecie co do dalszych kroków. Arbiter powinien upewnić się przed opuszczeniem strefy mety, że sędziowie na mecie odebrali jego sygnał. Arbiter nie może w żadnym razie zmienić kolejności osad na mecie. Współpraca Komisji sędziów z organizatorem regat Komisja sędziów współpracuje z organizatorem regat w sposób bezpośredni lub poprzez sędziego głównego. Bezpośrednie kontakty członków komisji sędziów z osobami odpowiedzialnymi za organizacje regat dotyczą w szczególności: – bezpieczeństwa na lądzie i wodzie; – łączności; – oznakowania toru regatowego i prawidłowego funkcjonowania sprzętu; – ogólnego porządku na obiekcie; – działania służb ratowniczych lub medycznych. Organizator regat w danym roku ma obowiązek wyznaczenia Sekretarza zawodów. Do obowiązków Sekretarza zawodów należy: a) przekazywanie informacji pomiędzy organizatorem, sędziami i trenerami. b) zebranie od trenerów osad list z nazwiskami uczniów. c) podanie do publicznej wiadomości składów wszystkich osad, d) zabranie od sędziego głównego protokołu skróconego zawodów z wynikami regat i podanie kolejności na mecie do publicznej wiadomości z wyjątkiem punktu podpunkt e e) W przypadku wniesienia sprzeciwu przez którąkolwiek z osad, sekretarz musi wstrzymać się z ogłoszeniem wyników do momentu rozpatrzenia protestu przez Komisję Odwoławczą. Rozdział 7. Nagrody i punktacja Nagrody W regatach za miejsca 1-3 przyznawane są nagrody dla zawodników, w postaci pamiątkowych medali w kolorze złotym – 1 miejsce, srebrnym – 2 miejsce, brązowym – 3 miejsce. Zwycięska szkoła otrzymuje pamiątkowy Puchar. Rozdział 8. Przepisy dyscyplinarne Wykroczenia przeciwko przepisom niniejszego regulaminu. Jeżeli zawodnik lub osada dopuści się naruszenia przepisów niniejszego regulaminu Sędzia Główny oraz poszczególni sędziowie w ramach swoich obowiązków mogą nałożyć następujące kary: – upomnienie – ostrzeżenie (ważne w następnej rundzie konkurencji, w której uczestniczy osada) – dyskwalifikacja (ze wszystkich konkurencji w regatach) Informacja o wszystkich nałożonych karach regulaminowych powinna znaleźć się w skróconym protokole regat. W przypadku szczególnie ciężkiego wykroczenia Sędzia Główny regat może skierować do organizatorów wyścigu pisemny wniosek o ukaranie zawodnika (lub osady) czasową dyskwalifikacją. Brak pozwolenia na udział w następnej edycji regat. Za szczególnie ciężkie wykroczenia uważa się: – niesportowe zachowanie się osady przed wyścigiem, w czasie jego trwania lub po jego zakończeniu; – niedozwolony doping farmakologiczny; – niedozwolony doping; – polemikę z sędziami; – nielegalną wymianę zawodników w osadzie. Rozdział 9. Postanowienia końcowe W przypadku braku możliwości rozegrania regat na wodzie (powódź, wysoki bądź bardzo niski stan wody na Wiśle, burza, szkwał bądź inne czynniki zagrażające bezpieczeństwu uczestników) zawody odbędą się na lądzie na ergometrach wioślarskich Concept II. Przebieg zawodów na ergometrze wioślarskim. Dystans 1000 m. Przysłona dowolna. Startują kolejno wszyscy zawodnicy zgłoszeni do regat z wyjątkiem sterników. Zwycięską osadą jest ta, która osiągnie najlepszy czas po zsumowaniu wszystkich wyników danej załogi. Niniejszy Regulamin został przyjęty przez Dyrektorów szkół biorących udział w Warszawskim Wyścigu Ósemek Licealnych oraz trenerów – opiekunów osad Biorących udział w wyścigu. Z treścią regulaminu mają obowiązek zapoznać się trenerzy/opiekunowie oraz sędziowie biorący udział w wyścigu. Trenerzy/opiekunowie osad biorący udział w wyścigu mają obowiązek zapoznać z treścią niniejszego regulaminu swoich podopiecznych. Obowiązkiem trenera/instruktora jest przeprowadzenie szkolenia członków osady w zakresie bezpieczeństwa przebywania nad wodą, na wodzie oraz na sprzęcie pływającym, jak również zapoznanie wychowanków, ze szczególnym uwzględnieniem sternika, z przepisami żeglugi śródlądowej (znaki, znaczenie kolorów bojek itd.). Regulamin wchodzi w życie z dniem podpisania przez wszystkich Dyrektorów zainteresowanych szkół oraz trenerów/instruktorów osad biorących udział w wyścigu. Punkt niniejszego regulaminu obowiązuje od 1 września 2012 r., w sezonie 2011/2012 dopuszcza się w czasie regat sterowanie osady przez trenera/instruktora. Załącznik nr 1 OŚWIADCZENIE RODZICA/PRAWNEGO OPIEKUNA Wyrażam zgodę na udział w regatach wioślarskich mojego syna/córki…………………………………………………………………, (imię i nazwisko ucznia) które odbędą się w dniu ………………………………………………, (data regat) jednocześnie informuję o braku przeciwwskazań zdrowotnych do uprawiania wioślarstwa przez moje dziecko. Zapoznałem/am się z regulaminem Warszawskiego Wyścigu Ósemek Licealnych na Wiśle, znajdującym się na stronie internetowej Międzyszkolnego Ośrodka Sportowego Nr 2